Κυριακή 19 Σεπτεμβρίου 2010

Υπομένω, το μαγικό ρήμα για έναν επιτυχημένο γάμο…

Του Στέλιου Μάϊνα

Υπομένω τα νάζια σου την κακομαθημένη σου φύση την αδυναμία σου να επικοινωνείς με τρίτους Υπομένω τα νεύρα, τον μονοχνωτισμό σου, τον απομονωτισμό σου, τα κόμπλεξ σου απέναντι στους άλλους.
Υπομένω τη γκρίνια και τη γρουσουζιά σου, να με ψέλνεις όλο το 24ωρο, να μου παίρνεις τα σεντόνια και να κρυώνω όλη τη νύχτα. Να πιτσιλίζεις τις σάλτσες στα τραπεζομάντιλα που μόλις έπλυνα, υπομένω την κακιά σου συνήθεια να βγάζεις όλα τα κρυστάλλινα σερβίτσια στο τραπέζι τις καθημερινές και να τα σπας στην αγαρμποσύνη και την απροσεξία σου.
Υπομένω τη φαρμακερή σου γλώσσα και την μανία σου να μην αφήνεις να πέσει ατάκα στο πάτωμα, το λουρί που χεις συνέχεια λυμένο για καβγά, να με στολίζεις με κοσμητικά όλο το 24ωρο.
Υπομένω τη μύτη σου, το ύφος σου, τον τρόμο σου, την κακιά σου συνήθεια να σκορπίζεις παντού τα ρούχα σου, όταν διαλέγεις τι θα φορέσεις, παρόλο που σου πέταξα όλη τη γκαρδαρόμπα στις λάσπες της αυλής, όταν βρήκα στο κρεβάτι μου όλη τη ντουλάπα σου.
Υπομένω την αδράνεια που φτάνει στα όρια της αδιαφορίας όταν πρέπει να πάρουμε γρήγορα αποφάσεις, την απουσία σου απ' το σχολείο και εγώ να ακούω τα σχολιανά μου για τους κακούς βαθμούς της κόρης σου, υπομένω τα χατίρια που της κάνεις και την έχεις κάνει μια τεμπέλα με γουόκμαν.
Yπομένω την περηφάνια σου, υπομένω να μαλώνεις με τις φίλες σου, και γω να κάνω τον μεσολαβητή και να σε δικαιολογώ και να σε προστατεύω.
Υπομένω την μεγάλη ιδέα που έχεις για τον εαυτό σου, που νομίζεις πώς ο ήλιος ανατέλλει και δύει απ τη κοιλιά σου, την ιδέα πώς όλοι ασχολούνται μαζί σου, τη βουλιμία σου όταν καταβροχθίζεις όλο το ψυγείο και δεν βρίσκω να φάω τίποτα άλλο παρά τις κρέμες ομορφιάς σου...
Υπομένω την ασυνέπεια στα ραντεβού σου, περιμένοντας σαν χαζός τα τρία τέταρτα της καθυστέρησής σου...το χαζό σου χτένισμα και το ξανθό ψεύτικο μαλλί σου, ίσα ίσα για να μου τη σπάσεις επειδή σου είπα πώς μου αρέσουν οι μελαχρινές...την αδιαφορία σου να κοιμάσαι μέχρι τις δέκα κι εγώ να είμαι η δούλα σου που θα φτιάξει το πρωινό του αφέντη.
Υπομένω τη μανία σου να γράφεις συνεχώς μηνύματα στο κινητό σου ποιος ξέρει σε ποιόν, το χαζοκόλλημά σου με τα κοριτσάκια, και το λιγούρικο σου βλέμμα κάθε φορά που σταματάμε στο φανάρι, τις ατέλειωτες ώρες σου στο τηλέφωνο, όταν σου λέω περιμένω επαγγελματικό τηλέφωνο και συ με γράφεις, τα ψέματά σου όταν μου λες περιμένω επαγγελματικό τηλέφωνο και ξέρω πώς περιμένεις να σε πάρει η γκόμενα που της τέλειωσε το καρτοκινητό.
Υπομένω το ύφος σου όταν σε ρωτάω αν τάχεις με άλλη και μου λες με αθώο ύφος, γελώντας πονηρά, αγάπη μου τρελάθηκες, τη βλακεία σου όταν κλείνεσαι στο σαλόνι μεσημεριάτικα για να δεις τόλμη και γοητεία...
Υπομένω την απουσία σου μεσοβδόμαδα για συνέδριο στα Γιάννενα που έγινε Παρίσι με τη γραμματέα σου.
Υπομένω το δωμάτιό μου που έγινε salon de beauty, πήχτρα στα μπουκαλάκια, τις κρέμες και τα βαζάκια που κάνουν μια περιουσία...
Υπομένω τα 120 ζευγάρια παπούτσια σου που έχουν εκτοπίσει τα δικά μου, το να ανοίγω τη ντουλάπα και να μην αναγνωρίζω τίποτα, και να ρωτάω αυτό πότε το πήρες και να μου απαντάς...τώρα;;;!!!
Υπομένω τη γυφτιά και τη τσιγκουνιά σου να πάρεις ένα καινούργιο κουστούμι και να κυκλοφορείς με το ίδιο Αρμάνι τα τελευταία 10 χρόνια. Υπομένω την τσιγκουνιά σου να κρύβεις τα λεφτά μην τα βρω και στα πάρω,
Υπομένω... το μαγικό ρήμα για ένα πετυχημένο γάμο...
(από τα Λόγια στο Χαρτί του Ως3).

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου